Do pracy i z pracy, ostatni stycznia.
Dla surfa, co to zapytał o źródełko Ølkåna w poprzednim komentarzu. He, he, cwana bestia, skąd wiedział? Nie chce mi się przeglądać, ale może kiedyś już jakieś zdjęcie zarzuciłam... Tak czy siak, specjalnie dla SURFA:

Dzisiaj słońce nie dopisywało, ale wiał nieco mniejszy wiatr, więc nie było tak strasznie. Jutro ma ponoć padać, więc postanowiłam ruszyć cztery litery.
Pojechałam więc w kierunku stadniny koni, mijając po drodze dwóch jeźdźców. Za zakrętem i ostro pod górę, zapięłam rower przy drzewie i polazłam pod górę.

Dzisiaj miałam też testować mój nowy aparat. Póki co jakoś mnie nie powalił, jak zajrzałam na zdjęcia w kompie. Na wyświetlaczu, może i owszem... Zobaczymy.



Weszłam w las, pnąc się kamienistą ścieżką ku górze. Nie było łatwo, bo częściowo kamienie były oblodzone. Ściskając mój nowy nabytek, stąpałam ostrożnie, by się nie wywalić. Obok płynął strumyk, z którego kiedyś, dawno, dawno temu czerpano krystalicznie czystą wodę.



Las stawał się coraz gęstszy i miejscami przypominał "straszący las". Po drugiej zaś stronie, wyglądał całkiem niewinnie, z płożącymi się liśćmi jakiejś odmiany paproci. Pstrykałam gdzie popadło, 70% poszło do wirtualnego kosza. Ale kilka znalazło się też tutaj :). Najważniejsze, że się ruszyłam pod byle pretekstem.





Na następną wycieczkę mam nadzieję niedługo.

Zimowa pora, chociaż bez śniegu, nie zachęcała do wycieczki. Ale postanowiłam się ruszyć. I tak się poprawiłam, bo nigdy w styczniu nie wyruszałam na rowerze !! Tak więc 2011 jest już wyjątkowy w swym charakterze.
Oto efekty: