Na południe od Haugesund

Na południe od Haugesund

Mapka trasy

Dzisiaj po wczorajszej rozgrzewce postanowiłam wydłużyć dystans, no i się udało. Prognoza pogody dla okolicy wskazywała, że po 12.00 w południe niebo zaszyje się chmurami, jednak na szczęście nie okazało się to być prawdą :), do 17.00 - ale wtedy już byłam w domu.

Zaraz za Haugesund musiałam minąć ruchliwą drogę, ale i przejechać pod nią, ale nie było to trudne - wszędzie są objazdy dla rowerów. Bez dobrej mapki tutejszej okolicy musiałam się trochę nagłowić, gdzie jechać dalej i postanowiłam, przynajmniej na początku trzymać się trasy autobusu podmiejskiego nr 5.

Gdy wyjechałam już poza zabudowania, ruch stał się mniejszy a słońce zaczęło dawać czadu. Musiałam się zatrzymać i ściągnąć trochę betów z siebie. Tym bardziej, że zaczęło być pod górkę. Nie jestem do nich przyzwyczajona, więc było to małym wyzwaniem.
Na <b>4[/b] km musiałam zaczerpnąć powietrza, bo wysokościomierz GPS zaczął pokazywać stromości. Z 5 m n.p.m było teraz 65 m n.p.m. Może dla niektórych to niezbyt wielki wyczyn, ale jak na mnie - owszem :). Niedługo potem minęłam kierunkowskaz na pobliskie muzeum w Ørpetveit, muszę jednak sprawdzić co tam pokazują - teraz kompletnie nie wiem...

5.85 km - pierwsze zdjęcie. Nie było zbyt piękne więc nie pokazuję. Ale następne kilometr dalej ujdzie więc wkleję ;)

Widok z Solbakken © Sinead

6.8 km - przystanęłam na chwilę podziwiać widoki. Jednocześnie musiałam cyknąć zdjęcie wszędobylskich niemal "zasieków" z drutu kolczastego. W regionie w którym mieszkam, zresztą jak w całej pozostałej Norwegii, nie ma zbyt wiele pól uprawnych (stanowią one zaledwie 3% powierzchni kraju), ale za to na kamienistych wzgórzach porośniętych trawą dominuje wypas zwierząt - w domyśle owiec:). Co by owieczki nie błąkały się po drogach muszą być druty. Na tereny zagrodzone wstęp jest zabroniony, ale wszędzie gdzie go nie ma można wejść i chodzić.

Pastuch © Sinead

8 km - widzę z daleka mały drogowskaz na zjazd w lewo. Aksnesstrand czyli plażaw Aksnes. Nie namyślając się dłużej dałam nura w wąską asfaltową ścieżkę z mostkiem nad małą rzeką. Z górki - pod górkę - z górki długi zjazd i oto jestem nad plażą. Z wysokości 65 m n.p.m zjechałam do -5 m. Po prawej stronie płynęła sobie wciąż "burzliwa" rzeczka. Trudno to nazwać plażą znaną z Morza Bałtyckiego, ale niewątpliwie jest to miejsce, gdzie nie skacząc ze skały można łagodnie wejść do wody.
Zapewniam, była trochę słona - wszak to fiord czyli woda morska (no może ciut mniej morska).

Aksnesstrand © Sinead

Førdesfjord © Sinead

Ławka z tabliczką © Sinead

Po krótkim pobycie na plaży, niestety bez kąpieli, wczłapałam się z powrotem na górę.
Na 9 km zaczęło się trochę psuć powietrze za sprawą jakiś naturalnych nawozów. Chyba pastwiska nawozili jakimś łajnem. Trudno ustalic - na tutejszym rolnictwie znam się jak krowa na gwiazdach.
Popedałowałam dalej szukając jakiegoś zjazdu w prawo. Tak pokazywała ogólna mapka. W końcu zjazd się pojawił a niedaleko potem pokazały się okoliczne jeziorka.
Na pewno wiosna już się tutaj zbudziła a okres wielkanocny może być rozpoczęty. Tutaj też zakwitły bazie - więc...z pogodą nie jest tak źle :)

Wiosna w Norwegii © Sinead

13,5 km - niedaleko od jeziorka następne i następne, jacyś amatorzy wędkowania również się znaleźli. Minęłam ich i pojechałam dalej szukając jakiegoś spokojnego miejsca na odpoczynek i "szamanko". Najlepiej w słońcu. W końcu za budynkiem jakiejś stacji przekaźnikowej, nad wodą, znalazłam ustronne miejsce.

Odpoczynek w lesie i nad wodą © Sinead

W tym miejscu znowu musiałam sprawdzić wodę - jezioro - woda słodka. Też sprawdzone na język. Gdy wylazłam na słoneczko stwierdziłam, że ubrałam się jak na zimę w mnóstwo "barchanów". Trochę zrzuciłam i wpakowałam do plecaka. Nawet rękawiczki z pełnymi palcami mogłam zastąpić lżejszymi. Hmm, a pogodynka zapowiadała 4 st???

Przytulne jeziorko © Sinead