Taka jedna wrześniowa wycieczka w tym roku. Okoliczne lasy!!

Reszta zaległych wpisów z sierpnia, od 17.08-31.08

I na osłodę uszu: Susanne Sundfør, jedna z moich ulubionych nowerweskich wykonwczyń

Urlop się zaczął, a ja się obijam z rowerowaniem. A to pogoda, a to inne obowiązki w domu. Najpierw wymyśliłam, że pojadę na Karmoy, potem że gdzieś bliżej i w końce po godzinach przemyśleń pojechałam nad morze.
W zasadzie to miałam ochotę przetestować objektyw Sigmy do mojej lustrzanki i szczerze mówić trochę to ustrojstwo wszystko razem waży. Trochę mi się nie uśmiechało.



Wszystko byłoby pięknie gdyby pogoda znowu nie psikusiła. Od morza zaczął dąć wiatr i pokropiło trochę, zrobiło się zimno. Dzisiaj kiedy piszę te słowa (z dniowym opóźnieniem) to już wiatr się na dobre rozszalał.



No więc nawróciłam, chociaż nie chciałam. Po drodze przejechałam obok rozwalonego, starego gospodarstwa, przy którym "wartował" stary ciągnik (ale wyglądało na to, że sprawny), cyknęłam kilka zdjęć, by sprawdzić mój nowy obiektyw, nabytek z soboty.

Niedzielne, miłe popołudnie pod znakiem rowerowania w okolicy i geocachowania.
Najfajniejsza skrzynka geocaching-owa jaką znalazłam dzisiejsza, w formie budki dla ptaków, zawieszona na drzewie. Trzeba było się po nią wspiąć, rozgryźć jak ją otworzyć a potem tylko zalogować!!
Po drodze trzeba było zjeść rozpuszczające się w słońcu ciastka z czekoladą!!

Nic specjalnego, a raczej brak natchnienia do pisania.

Do kumpeli za Aksdal, przez miasto i stadion. Godzinka gapienia się na mecz piłki nożnej w wydaniu dziewczyn.

I mała niespodzianka na drodze ;)



Całe szczęście nieżywa...ale żmija!!!

Co prawda do pracy, i to dzisiaj dyżur, ale słońce niweluje wszelkie niedogodności. Powrót z pracy ok. 21.00.

Pamiątka z poprzedniego wyjazdu

Wyczaiłam skrót, dzięki któremu mam o ok. 10% krótsza trasę do pracy. To na wypadek jakbym zaspała, albo na wypadek brzydszej pogody. I najważniejsze ok. 1 kilometr przez las. Fantastiko!!



Skrzyneczka genialna, dla rowerującej rodziny. Zdjęcie zrobione dawniej, teraz niestety, po blisko roku, nałożone zdjęcie trochę zbladło, i miejscami znikły twarze i inne detale. Ale na zdjęciu się zachowała w pełnej okazałości.



A to skrzyneczka, której zdjęcie jest sprzed roku, ale ją odwiedziłam przedwczoraj, w czasie wycieczki po Tysvær.

Już z nowego domu jako bazy wypadowej :). Nareszcie. Jednak siedzenie na pudłach i czekanie jak to się wszystko uporządkuje jest dręczące.
Jako dobrą odskocznię postanowiłam zafundować sobie małą przejażdżkę. Z rana świeciło słońce, jednak prognoza pogody "przepowiadała" rosnące zachmurzenie. I faktycznie, niedługo potem nadciągnęła sunąca ze wschodu mgła, może chmura, która zakryła szczyty niskich tutaj gór.

No i dłuższa trasa jakoś tak zaczęła się wydać mało realna.


Mimo to wraz z towarzystwem norweskiej koleżanki pedałowałyśmy dalej, w nadziei że trochę szkaradną pogodę wynagrodzi nam znalezienie nowych skrzynek geocachingowych. Dalej droga powiodła nad Krokavatnet, jedno z okolicznych jeziorek które zaopatruje w wodę pitną (drikkevann) Haugesund i okolice. W zasadzie jest to rezerwa, gdyż główne źródło znajduje się przy Stakkestadvatnet w komunie Tysvær.


W okolicy stoją tabliczki by zwrócić uwagę, że jest to woda pitna, i by aby nie zanieczyszczać jej, panuje tu zakaz kąpieli, lepiej nie próbować wrzucać kiepów, itp. gdyż można słono za to zapłacić. Po zachodniej stronie jeziorka stoi zbudowana zapora, która wąskim strumieniem pozwala wodzie spłynąć do sieci wodociągowej.
Wokół roi się od ścieżek turystycznych dookoła jeziora, na pobliskie szczyty. Uff, szkoda że miałyśmy rowery na karku, aż kusiło na pieszą wycieczkę.
Na małą chwilę porzuciłyśmy rowery by poszperać i pobuszować w poszukiwaniu keszy i udało się!! Trzy dzisiaj. Rekord to nie jest, ale zawsze coś.

Szybko, szybko... po okolicy, znaleźć sklep, zakupy, i obrotka do domu. Trochę zimno. Co mnie trochę niepokoi to brak postępu wiosny... :)
W górach, w głębi Norwegii, jeszcze masa śniegu. Oczywiście ma to swoje dobre strony, można jeszcze podgrzać formę na biegówkach.