Biedna Norwegia...;)

Miał dzisiaj być cykl pt: "Biedna Norwegia", ale po godzinie jazdy, kiedy zza chmur wyszło słońce, tematyka mi się zmieniła...:). Ale i tak wrzucę kilka "biednych" zdjęć, żeby nie było, że Norwegia to kraina mlekiem i miodem płynąca...;)

Wybrałam się, po raz nie wiem już który, na Karmøy. Tym razem jednak postanowiłam zjeździć północną część wyspy.

Zdjęcie z wycieczki rowerowej © Sinead

No więc zaraz za mostem skręciłam w prawo, tak jak leci szlak M. Północnego. Jednak nieco dalej szlak odbija w lewo, na zachód, ja zaś pojechałam dalej prosto, na północ. Tutaj okolica zaczęła obfitować w moje ulubione, malowane skrzynki pocztowe. Kilka "upolowałam", więc potem je wrzucę.
Po mojej prawej ręce rozciągał się widok na Haugesund po drugiej stronie brzegu, niekiedy zasłaniany przez wielkie zbiorniki paliwa i gazu firmy STAT OIL. Oczywiście, jak to w tych okolicach, krajobraz był zdominowany przez wszystko co związane z morzem - woda, statki, kutry, łodzie i warsztaty rybackie.

Zdjęcie z wycieczki rowerowej © Sinead

Przejechałam sobie więc Nordbø, Storasund, potem Litlasund, by dotrzeć prawie na sam północny skrawek wyspy z miasteczkiem Vik. W zasadzie to nie wiem czy to miasto - jak na polskie warunki to raczej wieś (chodzi o rozległość i liczbę mieszkańców), ale tutaj mam Vik na mapie całkiem całkiem grubszą czcionką zaznaczone. Okrążyłam tu parę ulic i zakamarków, w tym most zwodzony na jakąś wysepkę, podelektowałam się widokami na morze i w chwili kiedy wyszło słońce, zaczęłam się czuć jeszcze lepiej.

Jeszcze parę ujęć z biedą:

Stara rudera © Sinead

blaszak © Sinead

rupieciarnia czy melina??;) © Sinead

Zrujnowana buda... © Sinead

I co odechciało się Norwegii?? ;)
A ja tam uważam, że całkiem ładnie. Przynajmniej w niektórych miejscach można poczuć się całkiem swojsko:)

Ale najlepszą częścią wycieczki, o której nie wiedziałam, była zwiedzanie kopalni rud miedzi i jeszcze jakiś tam innych metali. Nie znam jeszcze po norwesku wszystkich nazw, więc musi zostać tylko ta miedź.
W czerwcu 1865 kopalnia rozpoczęła swoją działalność. W tamtych latach kopalnia była największym dostawcą miedzi w całej Norwegii i dostarczała ok. 70% całej miedzi dla rozwijającego się przemysłu. Na początku liczyła tylko 12 pracowników, lecz wkrótce potem pracowało w niej ok. 3000 robotników, którzy przenieśli się tutaj z całymi rodzinami.

Zdjęcie z wycieczki rowerowej © Sinead

Obecnie, po definitywnym zamknięciu kopalni w 1972 r. mieści się tu muzeum, nie tylko w budynkach ale także w okolicy, gdzie można podziwiać resztki wytapialni, urządzeń używanych dawniej i wyrobisko ze stojącą zieloną wodą.

Wypad w okolice jest darmowy, więc zrobiłam sobie rundkę. Sam budynek muzeum jest otwarty od 26 maja, więc przyjechałam trochę za wcześnie. Niestety liczy się tylko sezon turystyczny...

Muzeum kopalni w Vigsnes © Sinead

Ale i tak jazda wokół nieco rozległego terenu kiedyśniejszej kopalni jest ciekawa. A więc kopalnię otacza wysoki kamienny mur, nad nim góruje wieżyczka z dzwonem, który obwieszczał przerwy w pracy i koniec dnia roboczego.

Wieża w kopalni © Sinead

Pchacz do wagoników? © Sinead

Ale najciekawszy jest fakt, że z miedzi tutaj wydobywanej została "ulepiona" Statua Wolności w Nowym Yorku. Oczywiście było w tej sprawie sporo kontrowersji i wielu rościło sobie prawo do uznania, że światowy symbol NY City, ma korzenie u niego. Ale wykonane dokładne i naukowe ekspertyzy wyjaśniły ostatecznie, że miedź z której jest zrobiona statua, pochodzi właśnie z Visnes. Ta tę cześć postawiono tutaj małą replikę.

Oczywiście Statua Wolności, ale oczywiście nie w NY ;) © Sinead

Potem umęczona zwiedzaniem pognałam z powrotem, prosto do domu. Jakieś 25 km dalej :)