Kotowice i Utrata

Hejka!! I znowu na siodełko w takim samym towarzystwie jak wczoraj, z siorą, która chyba łapie cyklozę!!
Wczoraj odkryłam, iż długo nie używane rowery i łańcuchy skrzypiały i rzęziły, więc dzisiaj po południu zabrałam się za ich czyszczenie i smarowanie, by dzisiaj się lżej jechało. Ale co z tego? Pierwsza część traski to kałuże i błoto przez las, ale czadersko. 
Rowery znowu uświnione!


Potem spotkana rowerzystka, która wybiera się do Rumunii na wycieczkę rowerową a za tydzień w Himalaje. Fajnie się pogadało ale czas było pedałować dalej do Kotowic.
Z Kotowic do Utraty na wieżę widokową prowadziła nas kostka, więc cztery litery wytrzęsło. Ostatnio jednak jak tędy jechałam do pokonania była z kolei woda po kolana :).  Dla przypomnienia :)



Pod wieżą poznałyśmy Łukasza, który robił małe rowerowe przeszpiegi w okolicy. Siostra wlazła na wieżę, ja sobie tym razem darowałam, bo siedziałam już tam ze dwa razy. Potem już we trójkę zawróciliśmy do Kotowic i każdy w swoją stronę. 
Końcóweczka już tylko koło domu, po wałach, na których szał różnej maści "sportowców", rowerzyści, ci bardziej i mniej profesjonalni, biegacze, paniusie z kijami do nordic walking, a na niebie ze cztery paralotnie z napędem. 



Widać, że polskie społeczeństwo się uruchomiło!! I dobrze !